Particulier betekent meestal een individuele persoon. Het is geen overheidsinstantie en geen bedrijf. Het individu kan zelf keuzes maken en zelf de zorg vormgeven naar zijn of haar behoefte. Een voorbeeld is particulier een auto kopen, in plaats van een leaseauto van het werk. De particulier regelt alles zelf, beslist en betaalt ook zelf. Bij de leaseauto via het werk bent u aan regels gebonden: hoeveel kilometer mag u rijden per maand, welk deel draagt u zelf bij, wat voor type auto is het?
Bij particuliere thuiszorg heeft u de regie in handen. U benadert op eigen initiatief een zorgbemiddelaar, zoals ENJOY CARE. Er is nadrukkelijk geen tussenkomst van een overheidsinstantie nodig. U geeft ENJOY CARE de opdracht om de zorg voor u of uw naaste te regelen op de door u gewenste dagen en tijden. U bent contactpersoon, als cliënt of mantelzorger. U kunt u zelf bepalen hoeveel zorg u kan en wil inkopen.
Wanneer u Particuliere zorg wilt inkopen betekent dit dus vooral: zelf beslissen, zelf bepalen en ook zelf betalen. De voordelen van particulier zorg inkopen zijn groot: u bent niet gebonden aan regels van instanties, u heeft meer vrijheid te bepalen hoeveel uren zorg u nodig heeft. Vaak genoemd voordeel door particuliere klanten van ENJOY CARE: men houdt nog de regie in eigen handen.
Vanuit de basiszorg (zorgverzekeringswet) wordt reguliere thuiszorg vergoed. Een medisch professional, meestal een wijkverpleegkundige- bekijkt de situatie en beslist wat er nodig is aan medische zorg. Het CIZ (centrum indicatiestelling zorg) beslist verzorgt deze indicatie vervolgens: ze bekijken of u recht heeft op PGB vanuit de WLZ. (Wet Langdurige Zorg)
U kunt daarmee dan zelf zorg inkopen. Het ‘nadeel’ in vergelijking met particuliere thuiszorg is dat u met particuliere zorg veel meer beslist over uw wat u nodig heeft. Met reguliere thuiszorg bent u afhankelijker van wat de wijkverpleegkundige beslist, wie er komt, en hoe laat.
Wanneer u recht heeft op een PGB, -vanuit wmo, wlz of de jeugdwet- bepaalt en betaalt u nog steeds alles zelf. Het budget dat u toegekend heeft gekregen is immers uw geld. U heeft alleen nu wel te maken met een overheidsinstantie, namelijk het zorgkantoor of de gemeente. Zij bepalen namelijk of hoeveel geld u per maand recht heeft om zorg in te kopen. Dit kan verwarrend zijn: maar wat telt is dat u nog steeds vrij bent om zelf te bepalen waar u zorg inkoopt. Met enige beperkingen heeft u wel te maken: u kunt niet het aantal uren zelf beslissen, dat is natuurlijk afhankelijk van de hoogte van het toegekende budget.
Onder thuiszorg wordt in de regel verstaan: gediplomeerde professionals met een afgeronde zorgopleiding.
Vanuit de basiszorg (zorgverzekeringswet) wordt reguliere thuiszorg vergoed. Een medisch professional, meestal een wijkverpleegkundige, bekijkt de situatie en beslist welke medische zorg er nodig is. Het CIZ (centrum indicatiestelling zorg) zorgt voor de indicatie. Het CIZ bekijkt of u recht heeft op PGB vanuit de WLZ (Wet Langdurige Zorg). U kunt daarmee dan zelf zorg inkopen. Het ‘nadeel’ in vergelijking met particuliere thuiszorg is dat u met particuliere zorg veel meer beslist over wat u nodig heeft. Met reguliere thuiszorg bent u afhankelijk van wat de wijkverpleegkundige beslist, wie er komt, en hoe laat.